znalazłam coś takiego: Chroniona Nazwa Pochodzenia (ChNP) – aby otrzymać takie oznaczenie, produkt musi być wytwarzany z lokalnych surowców w danej miejscowości, regionie, bardzo rzadko – w państwie. Lokalne warunki przyrodnicze i/lub kulturowe powinny mieć wpływ na jakość i cechy tego produktu. Nazwa miejscowości lub regionu w momencie przyznania oznaczenia staje się zastrzeżona dla danego produktu i nie może być używana dla produktów wytwarzanych w innych miejscach lub za pomocą innych metod. Przykłady polskich produktów, które otrzymały oznaczenie ChNP: karp zatorski, podkarpacki miód spadziowy, oscypek, bryndza podhalańska.
Chronione Oznaczenie Geograficzne (ChOG) – w przypadku tego oznaczenia również bierze się pod uwagę miejsce pochodzenia produktu, ale nie jest konieczne, by wszystkie etapy produkcji przebiegały właśnie tam. Chociaż produkt musi mieć silny związek z miejscem pochodzenia, to jego cechy nie muszą wypływać bezpośrednio z lokalnych przyrodniczych czy kulturowych uwarunkowań. Przykłady polskich produktów, które otrzymały oznaczenie ChOG: miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich, jabłka łąckie, wielkopolski ser smażony, kiełbasa lisiecka, obwarzanek krakowski.
Gwarantowana Tradycyjna Specjalność (GTS)
W przypadku produktów oznaczonych jako GTS nie jest istotne ich pochodzenie, a tradycyjna receptura i sposób produkcji. Ten rodzaj ochrony produktu nie obejmuje jego nazwy, która niekiedy może być używana dla wyrobów powstałych na podstawie innej receptury. Przykłady polskich produktów, które otrzymały oznaczenie GTS: kiełbasa jałowcowa, kiełbasa myśliwska, miody pitne.
